Degelijk materiaal

Elke dag dat ik mijn bestendig zwaarder wordende dochter een klein eindje meeneem achter op mijn Tubus Vegaatje, houd ik de adem in: zal hij het houden? Tot nog toe blijft-i overeind, al weegt mijn dochter ondertussen 40 kg en bedraagt de fabrieksspecificatie maximaal 25 kg toegelaten gewicht.
Op het moeilijke Brusselse terrein is betrouwbaarheid een must. De dagelijkse gebruiker door weer en wind heeft al genoeg andere dingen aan haar hoofd. Vakantiefietsers weten dat je met Tubus bagagedragers op het vlak van duurzaamheid gebeiteld zit, met hun 10 (!) jaar garantie, hun lichte en toch oerdegelijke bouw en bevestiging. Even rukken om te zien hoe vast en hoe stevig het zit, en je bent verkocht.
Nog enkele gedachten over dit thema.
De naafdynamo mag dan een stap vooruit zijn qua degelijkheid, atmosferische bestendigheid en bedrijfszekerheid, de bekabeling naar het achterlicht blijft een teer punt. Vooraan kan de kabel natuurlijk het best door het frame getrokken worden. Achteraan kan je hem extra beschermen door hem langs de spatbordpoten in een stuk krimpkous te stoppen.
Toen ik laatst wéér eens (M70T4) Shimano remblokjes (na twee maanden dagelijks gebruik, weliswaar in hondenweer) moest vervangen, prees ik de Magura-velgrembezitters voor de zoveelste maal gelukkig. Niet alleen hebben hun remmen een efficiënte en onderhoudsvrije bediening, hun blokjes slijten ook zo goed als niet. Ondertussen ben ik voor de v-brakes overgestapt op Koolstops. 's Kijken of die het langer uithouden... iemand nog een andere suggestie?
Meer en meer kom ik er, als sportief derailleurgebruiker, achter dat naafversnellingen toch wel hun voordelen hebben. Betrouwbaarheid alom: minder kettingslijtage, geen uitstekende delen, betere bescherming tegen weers- en andere invloeden.
Voor de in alle opzichten superieure Rohloff (bouwkwaliteit, souplesse, enorm bereik) moet je het geld hebben, natuurlijk, maar ook de Nexus 8 werkt storingvrij en heeft een bereik dat voldoende blijkt voor Brussel. De Sram i-motion 9 schakelt prima, en heeft een iets groter bereik dan de Nexus, weliswaar voor een hogere prijs. Onlangs kwam Shimano met de Alfine 11, die net als de Rohloff in een oliebad loopt. Deze nieuwe naaf heeft een bereik van rond de 400% en weegt ietsje minder dan zijn 8-speed voorgangers.
Voor mijn handgebouwde fietsen begint alles uiteraard met een degelijk frame. Ik gebruik stalen frames van fahrradmanufaktur voor mensen met een hoger gewicht of een ruwere rijstijl. Als het een beetje lichter en snediger mag zijn, ga ik uit van de schitterende - en solide - aluframes van Maxx.
Ook de bespaking van het achterwiel kan niet stevig genoeg zijn. Desgewenst monteer ik rechtsachter spaken met een dikkere kop zoals de Sapim Strong.
En als het nu lijkt dat overwegend Duits materiaal de stevigheidstest doorstaat: het Britse Brompton gooit net zulke hoge ogen, niet alleen op het stuk van degelijkheid en slim ontwerp, maar ook wat service in de Benelux betreft.